ΑΣΤΕΡΙ

 

Ετικέτα: τίτλος περιοδικού

Α, όπως: ΑΣΤΕΡΙ           

του Γιώργου Βλάχου

 

Παιδικό περιοδικό ποικίλης ύλης διαστάσεων 29 Χ 21 cm.. Θεωρείται κατά κάποιο τρόπο ως συνέχεια του περιοδικού «ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟ-ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ», αλλά κατά πολύ φτωχότερό του σε σελίδες και σε ποσότητα ύλης. Ωστόσο, σε ποιότητα κειμένων και θεματολογίας υπήρξε εφάμιλλο του,,, προγόνου του, έστω και σε μικρότερες δόσεις…

Το πρώτο του τεύχος εκδόθηκε στις 12 Απριλίου 1952, ακριβώς μια εβδομάδα μετά το κλείσιμο του «ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟΥ». Από το δημοφιλές νεανικό περιοδικό του εκδοτικού οίκου Δημητράκου είχαν κυκλοφορήσει ήδη επτά τεύχη από την γ’ περίοδο της έκδοσής του, όταν ο διευθυντής του ΝΙΚΟΣ ΤΣΕΚΟΥΡΑΣ αποχώρησε (πιθανώς μαζί και με το μεγαλύτερο μέρος του συντακτικού του επιτελείου). Ανέλαβε, τότε, να το διευθύνει και δημοσιογραφικά ο εκδότης του Σπύρος Δημητράκος. Ανέστειλε την έκδοσή του στις 5 Απριλίου, αμέσως μετά την κυκλοφορία του ογδόου τεύχους και την επόμενη εβδομάδα, με τον ίδιο πάλι επικεφαλής εκδοτικά και δημοσιογραφικά, εκδόθηκε το «ΑΣΤΕΡΙ» στην ίδια διεύθυνση του Ελληνόπουλου (Μητροπόλεως 3), Η αλλαγή του τίτλου,πιθανώς οφειλόταν στο ότι ο τίτλος «ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟ» θα ανήκε μόνον στον Τσεκούρα.

Αν και τα περισσότερα από τα εξώφυλλά του ήταν συνθέσεις εντυπωσιακής δράσης  (φιλοτεχνημένα κυρίως από τον Θέμο Ανδρεόπουλο) που αιχμαλώτιζαν την περιέργεια του δυνητικού αγοραστή του, ατύχησε από τις συγκυρίες. Κυριολεκτικά, εκδοτικό απομεινάρι του κραταιού ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟΥ-ΘΗΣΑΥΡΟΥ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ» κι απογυμνωμένο από επώνυμους συνεργάτες, το 16σέλιδο ΑΣΤΕΡΙ προσπάθησε να επιπλεύσει κυκλοφοριακά με την περισσότερη από την ύλη του να μοιάζει να είναι από τα λεγόμενα “συρτάρια” εφεδρικής ύλης του «ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟΥ» χωρίς κανένα από τα θέματα ή τις στήλες να υπογράφεται. 

Ακόμα και δυο εικονογραφημένα αναγνώσματα σαν κόμικς με τη διακριτή γραμμή του Θέμου Ανδρεόπουλου ήταν κι αυτά ανυπόγραφα και μάλλον είχαν ετοιμαστεί για το «ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟ» και τα κληρονόμησε  το «ΑΣΤΕΡΙ». Πρόκειται για δισέλιδη σε κάθε τεύχος εικονογραφημένη βιογραφία «Μαγελλάνος» (sic) με την χαρακτηριστιακή επική εικονογράφηση του μεγάλου εικονογράφου και μια μονοσέλιδη αυτοτελή ιστορία που δεν υπάρχει σε όλα τα τεύχη που κυκλοφόρησαν (π.χ. «Ο Κυρίαρχος του Κόσμου» στο πρώτο τεύχος). Το τρίτο, σαν κόμικ, ολοσέλιδο εικονογραφημένο «Ο Ταρτούπας κι ο Ψιριρής», καθώς και μια σελίδα με γελοιογραφίες –που συμπληρώνουν τις εικονογραφημένες σελίδες του περιοδικού- είναι υλικό ξενόφερτο, όπως και κάποια διηγήματα.

Σε κάποιο τεύχος προαναγγέλλεται η δημοσίευση του μυθιστορήματος του Τολστόι «Πόλεμος και Ειρήνη» σε απόδοση από τον λογοτέχνη Μανώλη Σκουλούδη (συνεργάτη του Ελληνόπουλου), αλλά φαίνεται ότι είτε ματαιώθηκε, είτε δεν πρόλαβε να ξεκινήσει επειδή το «ΑΣΤΕΡΙ» “έδυσε” πριν προλάβει να λάμψει. Ήταν στις 26 Ιουνίου του 1952 μετά την κυκλοφορία του 12^ου τεύχους του αφήνοντας σε εκκρεμότητα τον «Μαγγελάνο» ο οποίος ίσα που πρόλαβε να κλείσει στο 11ο τεύχος του περιοδικού μόνον το πρώτο μέρος, από τον έτσι κι αλλιώς ανολοκλήρωτό Γύρο του Κόσμου από τον Πορτογάλο θαλασσοπόρο..